Historia
- Kalendarium Miasta Leszna
- Portal historyczny Leszna i Ziemi Leszczyńskiej
- Herb Leszna
- Legenda o Lesznie
- Logo Leszna
- Znani Leszczynianie
Kalendarium Miasta Leszna
- 1393 - pierwsza wzmianka źródłowa o Lesznie
- 1516 - do Leszna przybywa pierwsza nieduża grupa Braci Czeskich
- 1547 - przywilej lokacyjny dla miasta nadany przez króla Zygmunta Starego
- 1573 - działa szkoła przeznaczona dla Braci Czeskich
- 1606 - Żydzi otrzymują zgodę właściciela miasta na osiedlenie się w Lesznie
- 1618 - od 1648, do miasta napływa duża grupa luterańskich rzemieślników, uchodźców ze Śląska
- 1628 - miasto przyjmuje kolejnych braci czeskich z J.A. Komeńskim, wybitnym teologiem i pedagogiem na czele
- 1631 - przywilej Zygmunta III Wazy zrównujący w prawach Leszno z największymi miastami Polski
- 1656 - spalenie miasta w odwet za przyjęcie załogi szwedzkiej podczas Potopu
- 1738 - Stanisław Leszczyński sprzedaje Leszno Aleksandrowi Józefowi Sułkowskiemu
- 1790 - wielki pożar miasta, trzeci w tym stuleciu
- 1793 - w wyniku drugiego zaboru Leszno wcielone do Prus i zdegradowane do roli miasta prowincjonalnego
- 1815 - na mocy kongresu wiedeńskiego Leszno znajduje się w Wielkim Księstwie Poznańskim
- 1856 - Wybudowanie linii kolejowej łączącej Leszno z Poznaniem i Wrocławiem
- 1886 - miasto staje się centrum administracyjnym powiatu leszczyńskiego
- 1920 - powrót do Polski na mocy traktatu wersalskiego
- 1939 - wybuch II wojny światowej
- 1945 - zakończenie II wojny światowej
- 1975 - Leszno staje się miastem wojewódzkim
- 1990 - pierwsze demokratyczne wybory do Rady Miejskiej Leszna
- 1999 - Reforma administracyjna kraju - Leszno miastem powiatowym
LITERATURA:
- Dr Bronisław Świderski, Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej, Leszno 1996
- Zdzisław Moliński, Przewodnik po Lesznie i okolicy, Leszno 1999
- Andrzej Artur Mroczek, Leszno, Leszno 1997
- Red. Aleksander Piwoń, Kalendarium miasta Leszna, Leszno 1996
Herb Leszna
Pierwszy herb Leszna, którym miasto posługiwało się do 1738 roku, był połączeniem motywów herbu Wieniawa, którym pieczętowali się także Leszczyńscy i motywów herbu Topór, którym pieczętował się ród Tęczyńskich (z tego rodu pochodziła żona Rafała IV Marszałkowica, Barbara).
Herb Wieniawa miał jako symbol głowę żubra (lub bawołu) z kółkiem w nozdrzu, zaś herb Topór właśnie wyobrażenie topora.
Herb Sułkowskich, noszący nazwę Sulima, miał za swój symbol na podzielonej poprzecznie tarczy herbowej na górze połowę orła, na dole zaś na prążkowanym tle trzy prostokąty (przekreślone na krzyż), z których ścian wystawały małe prostokąciki.
Obecny kształt herbu miasta opisuje uchwała Rady Miejskiej w Lesznie z dnia 28 stycznia 1992 roku w sprawie herbu miasta Leszna.
Legenda o Lesznie
W orszaku przyszłej żony Mieszka I, Dąbrówki, podążającej z Czech do Polski, znajdował się głośnej sławy rycerz Filip Wieniawita (Pierścień). Mieczysław w dowód uznania zasług Wieniawity, który wyratował Dąbrówkę z opresji, oddał mu we władanie dobra ziemi wschowskiej wraz ze wsią Leszczyną (dzisiejsza ul. Lipowa w Lesznie). Od tej wsi nazwali się Wieniawici Leszczyńskimi. Z czasem stali się Leszczyńscy potężnym rodem magnackim, o którym mówiono: "Kto Leszczyńskich nie zna, ten Polski nie zna.". Z rodu tego pochodził Stanisław Leszczyński - król Polski.
Po uzyskaniu przywileju lokacyjnego Leszno przyjęło za swój herb pół łba żubrzego na złotym polu (herb Leszczyńskich), a na drugiej połowie topór złoty na czerwonym polu - znak jurysdykcji.
Logo Leszna
Rada Miejska Leszna przyjęła obecne logo w dniu 26.06.2008 uchwałą nr XXIII/253/2008. Logo Leszna powstało w toku prac nad strategią promocji miasta Leszna do roku 2020. Logo, tak jak identyfikacja wizualna marki, to podstawowe narzędzie budowania wizerunku. Powinno dobrze reprezentować markę i być unikatowe.
Logo Leszna jest zgodne z przyjęta misją promocyjną, tj.: Wypromowanie miasta Leszna jako: otwartego na rozwój, światowego ośrodka sportów lotniczych i sportu żużlowego, miasta króla Leszczyńskiego, o bogatej historii i walorach turystycznych, o ambicjach kulturalnych, biznesowych i naukowych i obrazuje hasło promocyjne miasta: „Leszno. Rozwiń skrzydła”.
Logo przedstawia kształt szybowca – symbolu wyjątkowego sportu lotniczego, z którego Leszno słynie na cały świat. Zarys szybowca odnosi się także do hasła promocyjnego miasta: Leszno umożliwia rozwinięcie skrzydeł w wielu dziedzinach, takich jak biznes, nauka, sport i wiele innych.
Kolorystyka logo nawiązuje do barw miasta.
Znani Leszczynianie
Dobre imię Leszna w świecie rozsławili na przestrzeni wieków znani ludzie:
Johann Heermann (1585 - 1647)
był ewangelickim duchownym z pogranicza Dolnego Śląska i Wielkopolski. Pełnił urząd proboszcza w parafii ewangelicko-luterańskiej w Chobieni nad Odrą. Ostatnie lata życia spędził w Lesznie, silnym ośrodku reformacyjnym, gdzie brał udział w życiu miasta będąc najwybitniejszą osobowością stricte literacką XVII wieku.
Jan Amos Komeński (1592-1670)
Czeski filozof, twórca nowoczesnej pedagogiki. Do Leszna przyjechał w 1628r. wraz z grupą uchodźców z Moraw. Był nauczycielem, a później rektorem leszczyńskiego gimnazjum. Jako pierwszy w Europie opracował projekt jednolitego systemu szkolnego. Swoje nowatorskie poglądy zawarł w wydanej w 1657 r. "Wielkiej dydaktyce".
Jan Jonston (1603-1675)
Lekarz, przyrodnik, potomek szkockiego rodu osiadłego w Polsce. Znał 12 języków. Sławę przyniósł mu podręcznik zoologii "Historiae naturalis" oraz dzieła w zakresie botaniki, nauk przyrodniczych i medycyny.
Stanisław Leszczyński (1677-1766)
Król Polski, właściciel Leszna, dwukrotnie wybierany na króla Polski (1705 i 1733r.). We Francji, gdzie został księciem Baru i Lotaryngii, zyskał uznanie jako mecenas sztuki i nauki. W swoim dziele "Głos wolny wolność ubezpieczający" żądał reform ustrojowych, zniesienia poddaństwa chłopów i wzmocnienia władzy wykonawczej.
August Sułkowski (1729-1786)
Właściciel Leszna, polityk, mecenas sztuki, szambelan króla Augusta III, poseł na sejm, marszałek Rady Nieustającej. Jako przedstawiciel Komisji Edukacji Narodowej nawoływał do kształcenia kobiet oraz wprowadzania obowiązku szkolnego dla dzieci chłopów i mieszczan. Dzięki jego fundacji powstała w Rydzynie słynna szkoła pijarów.
Jan Chrystian Henryk Metzig (1804-1868)
Lekarz, z pochodzenia Niemiec, po studiach medycznych w Berlinie osiadł w Lesznie w 1831 r. Osiągał doskonałe wyniki w zakresie leczenia chorób gośćcowych, stosując metodę wodolecznictwa przy użyciu borowiny. Pochowany w Lesznie przy kościele św. Krzyża.
Ernest Chrystian Günther (zm. 1860)
Księgarz i wydawca, z pochodzenia Niemiec. Przy księgarni leszczyńskiej otworzył własne wydawnictwo i drukarnię. Pośredniczył w zakupie polskiej literatury emigracyjnej. W 1834 r. uzyskał koncesję na wydawanie "Przyjaciela Ludu" pierwszego ilustrowanego pisma w Wielkopolsce.
Leo Baeck (1873 - 1956)
Rabin i filozof, przedstawiciel judaizmu postępowego, urodzony w Lesznie. W 1905 r. Po dojściu w 1933 r. Hitlera do władzy, Leo Baeck stanął na czele organu reprezentującego niemieckich Żydów. Odrzucił wówczas kilka ofert emigracji, został aby pomóc innym: podjął się m.in. trudu rozmów, negocjacji oraz starań o pieniądze dla ludzi cierpiących. W 1943 r. został wysłany do obozu koncentracyjnego w Theresienstadt, tylko dzięki zwykłej pomyłce informacyjnej uniknął śmierci. Był prezesem Światowej Unii dla Judaizmu Postępowego (World Union for Progressive Judaism, WUPJ). Wielokrotnie wyróżniany tytułem doktora honoris causa. Zmarł nagle w wieku 83 lat.
Stanisław Grochowiak (1934-1976)
Poeta, prozaik, dramaturg i publicysta. Najbardziej znane tomiki jego poezji: "Menuet z pogrzebaczem", "Rozbieranie do snu" i "Agresty" tłumaczone były m.in. na język angielski, francuski, niemiecki i rosyjski.